PecPod Snezkou 2012

Het duurde even dit keer! 

MAAR! 

Hij staat er; het dagboek verslag van onze snowboard vakantie in Pec Pod Snezkou februari 2012! Na wederom een lange treinreis vol met melige avonturen, slapeloze nachten, gekke slaapposities in de coupe, yoga oefeningen, gitaar-experimenten en wat niet al, kwamen we aan in PecPod. Op naar de sneeuwtaxi die ons wel even naar boven zou brengen.

Een avontuur van snowboarders en een skier, door snowboarders en een skier.
over treinreizen, koffie, sneeuwtaxi's en meer! 

Enjoy!

Binnenzijde cover. Een 2e hands snowboard moest uiteraard overgeschilderd worden en zo werd het boekie tevens een schilders palet.

Toen Kathrin belde. 

Spuiten is een kunst.

Onderweg ergens. Een Poolse pappa die zijn kids een gezonde maaltijd voorschotelt.
3 maals daags 3 flinke powerbars. SUGARRUSH! :)

Huisje voor een nieuwe woongroep? Spooky!

Dat huisje uit de film; Big Fish. :)

Ex-fabriekje onderweg. 1 van de velen.

Een perron zonder perron.

Met de sneeuwtaxi naar het huisje. En waarom er maar 4 mensen achterin mogen terwijl er makkelijk 8 in passen?

Daarom dus! ...met de neus tegen het raam. :)

In the middle of nowhere op weg naar ons huisje, een restaurant passerend.

HET Huisje!

Restaurantje op 200m. afstand diepe sneeuw.

Toen slapen! Als een blokje.

Hmm. DAT was dus de reden dat dat 2e hands snowboard bij Het Goed stond. Gelukkig had ik mijn oude plank nog mee. Holadiehee!

Overvloed aan mutsen dit jaar. Met dank aan Mags!

Francois' eerste keer op de ski's. True story!

Mags die zonder lenzen, haar lens vindt.

Yoda oefeningen.

De her-verdeling des kamersch. Met z'n vieren op een 2-persoonskamer. :)

ook knap; in the middle of nowhere. En NOG bijna botsen.

Weer. Slecht weer. Goed weer.

(Niet) op weg naar de pistes.

Brechje, vast aan de skilift. Sorry dear! 

Nieuwe gekleurde sneeuwbrillen! Woooo... All the colors!

Freaky art. s'Avonds in het restaurantje.

Nog nooit zo blij geweest met een wattenstaafje. De gitaar klonk een stuk beter met!

3 pannen macaroni voor iedereen! Niet p/p uiteraard. :p

incl. een flinke afwas.

Joep. Nu ECHT met pijn. ...of toch niet?

Zie filmpje.

Onderbroekenlol met een Poolse bilspleet. :)

Off-road met je snowboard brengt je nog ergens... bovenaan de skilift.

Snowsleeen!

Sneeuwkinderen. Met wat fantasie.

Laat op de avond nog naar het restaurantje uit eten, 200 m. v-v-erder-o-op. K-K-koud.

Brr.

Regen. Sneeuw. Hagel. Zon. Herfst. Lente. In de lift kwamen we alle soorten weer wel tegen.

Extreme dooi.

De een zijn dooi is de ander zijn fooi. Handschoenen gevonden! :)

Grootheden aan het werk.

Broek. Nu MET gat.

Na een paar dagen dooi werd snowboarden, sandboarden. Uche!

Na een paar keer 'lekker' te hebben gegeten in het restaurantje boven op de berg...toch maar naar het dal voor een degelijke maaltijd. Het potje bowlen daarna deed wonderen voor de verdwenen pijn aan de pols. Au.

Short-cut through diepe snow.

De nachtmerrie van elke snowboarder (Mags) die werkelijkheid werd.

De droom van elke snowboarder die werkelijkheid werd. In de vorm van Jeroen en Joris.

En na een avondje stappen op weg naar ons huisje. Euh...Hotel Ubjazverk?

Gefrustreerd maakte onze snowtaxi chauffeur bijna een wheelie in de goot van de weg.

Na ongekend hoge snelheden ooit behaalt door een gefrustreerde sneeuwscooter-chauffeur kwamen we dan toch eindelijk uit op de goede bergrug...

Thank you, mr. cabdriver. You may go now.... i said... oh.. 

Brechje's drie stappenplan op de liftbediende te versieren :) 1. Blijf hangen achter een skilift poortje. 2. Mis de stoeltjeslift. 3. Rol daarna bijna van de lopende band af en dank de knappe gozer voor het stopzetten van de lift. :)

Emmeken's nachtmerrie. VogelbekBully's? :) Art by Emmeken. 

1 sneeuwtaxi + 1 karretje = 1 Sneeuwpop Kaidy. Art by Kaidy. 

Terwijl de sneeuwtaxiscooterchauffeur nog steeds buiten staat te wachten op de ANWB.

Droombaan. In het zonnetje wachten totdat je een keer op de rode knop mag drukken.

Foto van het huisje. Binnen links.

Foto van het huisje. Binnen rechts.

Ook dit jaar weer de rode piste. 

Laatste dag, weer terug met dezeflde taxi naar benee.

Dezelfde eerder genoemde grootheden. Op zoek naar inspiratie. Dit keer wachtend op de parkeerplaats voor de bus.

Professionele slapers in te kleine treincabines.

'Alles gedesinfecteerd!', roept Kaidy.

Na 14 uur reizen terug in Nijmegen. s'Morgens rond een uur of 10:00 aan de koffie bij De Blonde Pater.

Hoe Francois wereldkampioen werd.

The end.